کد مطلب:212824 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

منفعت ابر و صافی هوا
در منفعت ابر و صافی هوا، فكر كن مفضل، كه هر دو برای انسان لازم است. اگر همیشه باران می آمد سبزی ها متعفن، بدن حیوانات سست، و انواع بیماری ها در بین مردم پیدا می شد، و راه عبور و مرور مسدود می گردید. و اگر همیشه هوا صاف بود و باران نمی بارید گیاه ها می سوخت، و آب چشمه ها و رودخانه ها خشك می شد، و مردم بیمار می گردیدند. ولی چون گاهی هوا ابر و گاهی صاف است همه چیز به صلاح و استقامت می آید.

در ریزش باران فكر كن كه چگونه خداوند آن را طوری قرار داده كه از بلندی بریزد تا همه پست و بلند زمین را فراگیرد و سیراب كند و در دامن كوه و روی تپه ها زراعت به عمل آید و نمو كند. برای آن كه باران به اعماق زمین فرو رود و كاملا آن را سیراب كند، خداوند مقرر فرموده كه قطره قطره ببارد.اگر یك مرتبه می ریخت، بر روی زمین جاری می شد و به زمین فرو نمی رفت، و نیز زراعت ها و درختان را می شكست. ولی چون قطره قطره



[ صفحه 366]



می بارد، زمین را سیراب می كند، زراعت را می رویاند و به گیاهان ضرری نمی رساند.

و نیز باران، هوا را از كدورت پاك، و مرضهایی را كه از فساد هوا به هم می رسد برطرف می سازد، و آفاتی را كه در درخت ها پیدا می شود می شوید و می برد. و اگر در بعضی از سال ها به واسطه زیادی باران در زراعت ها آفت پیدا می شود، یا مرضهایی در میان مردم انتشار می یابد، برای آن است كه مردم از معاصی دست برداشته رو به صلاح آرند، چنان كه در كلام مجید فرموده است: «و لنبونكم بشی ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس والثمرات» (بقره، 154 - ترس و گرسنگی و كم شدن مال را وسیله آزمایش شما قرار می دهیم) و چون امر دین از همه امور مهمتر است مرض و آفت در جان مال انسان پیدا می شود تا از بدیها برگردد و یاد خدا كند.